برای ورود کابل‌های الکتروکاردیوگرام به بازارهای جهانی چه گواهی‌نامه‌هایی لازم است؟

خلاصه ای از منظره نظارتی جهانی لوازم جانبی دستگاه های پزشکی

وارد کردن کابل های EKG به کشورهای مختلف به معنای برخورد با انواع قوانین صدور گواهینامه است. این دستگاه های مهم پزشکی باید از آزمایشات مختلف در سراسر مناطق عبور کنند. هر منطقه مجموعه ای از چک های ایمنی، معیارهای عملکرد و کنترل کیفیت خود را دارد. به مقررات دستگاه های پزشکی اتحادیه اروپا فکر کنید، الزامات FDA در آمریکا، به علاوه آن استانداردهای ISO در جای دیگر. بر اساس برخی تحقیقات منتشر شده در سال گذشته توسط سازمان بهداشت جهانی، تقریباً چهار مورد از هر پنج دستگاه پزشکی که به بازار بازگردانده می شوند، به این دلیل است که شرکت ها کاغذی را در جایی از مسیر اشتباه انجام داده اند. این واقعاً نشان می دهد که چرا داشتن فرآیندهای تطابق محکم برای تولیدکنندگان که در تلاشند در سطح جهانی فعالیت کنند بسیار مهم است.

طبقه بندی کابل های EKG تحت سیستم های اصلی نظارتی

اغلب کابل‌های ECG به‌عنوان دستگاه‌های پزشکی با خطر متوسط (کلاس II یا IIa) طبقه‌بندی می‌شوند زیرا در حین انجام عملکردهای تشخیصی حیاتی، به‌صورت مستقیم با بیمار تماس پیدا می‌کنند. در زمینه رعایت الزامات مقررات دستگاه‌های پزشکی اتحادیه اروپا، سازندگان باید نشان دهند که این کابل‌ها از نظر الکتریکی ایمن هستند و مطابق استانداردهای IEC 60601-1 و مواد به‌کار رفته در آنها بر اساس آزمایش‌های ISO 10993 باعث ایجاد آسیب نمی‌شوند. در سوی دیگر اقیانوس آمریکا، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) قوانینی متفاوت اما به‌همین اندازه سفت و سخت دارد که در آن شرکت‌ها باید ثابت کنند کابل‌هایشان معادل اساسی دستگاه‌های موجود و مورد تایید هستند. این امر معمولاً شامل نشان دادن انتقال قابل اعتماد سیگنال در طول زمان و مقاومت کابل‌ها در برابر فرسایش طبیعی در حین استفاده بالینی بدون اینکه عملکرد آنها تحت تأثیر قرار گیرد، می‌شود.

موسسات نظارتی کلیدی که ورود کابل ECG به بازار را تنظیم می‌کنند

نوآوری‌های اصلی شامل:

• کمیسیون اروپا : الزام به نشانه‌گذاری CE از طریق انطباق با MDR
• FDA آمریکا : نظارت بر مجوزهای 510(k) و بازرسی‌های سیستم کیفیت
• سلامت کانادا : نیازمند مجوز دستگاه پزشکی (MDL) با همسویی MDSAP
• PMDA (ژاپن) : اعمال گواهی سازمان‌های تأییدشده ثبت‌شده برای گواهی‌دهی توسط سازمان‌های سوم

بررسی انطباق دستگاه‌های پزشکی در سال 2024 نشان داد که سازندگان به طور متوسط 18 تا 24 ماه برای فرآیند گواهی‌نامه‌های دسترسی به بازارهای جهانی سرمایه‌گذاری می‌کنند.

علامت‌گذاری CE و انطباق با آیین‌نامه دستگاه‌های پزشکی اتحادیه اروپا (MDR) برای کابل‌های الکتروکاردیوگرافی (ECG)

برای تولیدکنندگان کابل ECG که قصد ورود به بازار اروپا را دارند، انطباق با آیین‌نامه دستگاه‌های پزشکی اتحادیه اروپا (MDR) 2017/745 از زمان جایگزینی آن به جای دستورالعمل قدیمی‌تر دستگاه‌های پزشکی (MDD) در ماه می سال 2021 ضروری شده است. آنچه اکنون شاهد آن هستیم، مقررات بسیار سخت‌تر در زمینه اسناد فنی، ارزیابی‌های بالینی و مدیریت ریسک است. حجم اسناد مورد نیاز نیز در مقایسه با استانداردهای MDD به طور قابل توجهی افزایش یافته است، چیزی حدود 25 درصد کار اضافه‌تری نسبت به گذشته گزارش شده است. سازندگان باید نسبت به چندین الزام مهم آگاه باشند از جمله:

• اعتبارسنجی سازگاری زیستی مواد تماس‌کننده با بیمار مطابق استاندارد ISO 10993
• اجرای سیستم‌های ردیابی شناسه منحصر به فرد دستگاه (UDI)
• انجام نظارت پس از بازار به مدت 10+ سال پس از انتشار دستگاه

این انتقال نیازمند همکاری با سازمان‌های اطلاع‌رسانی شده — سازمان‌های سوم معتبر که برای ارزیابی انطباق اقدام می‌کنند. یک نظرسنجی در سال 2024 نشان داد که 68% از تولیدکنندگان به مدت 12 تا 18 ماه برای تکمیل گواهی MDR نیاز داشتند، که به‌روزرسانی پرونده‌های فنی 40% از زمان آماده‌سازی را به خود اختصاص داده بود.

الزامات پس از بازار اکنون جمع‌آوری مداوم داده‌های بالینی , را می‌طلبد، به‌طوری که تولیدکنندگان موظف هستند گزارش‌های سالانه ایمنی را ارسال کنند و در عرض 15 روز از وقوع حادثه منفی گزارش دهند. دوره نظارت گسترده‌تر 10 تا 15 ساله (در مقایسه با 5 سال در MDD) موجب افزایش مسئولیت‌پذیری در زنجیره تأمین شده است، به‌ویژه برای الکترودهای ECG یک‌بار مصرف و سیم‌های اتصال قابل استفاده مجدد.

تولیدکنندگان کابل‌های ECG با گواهی MDD قدیمی باید انتقال به MDR را تا تاریخ خرداد 2027 . عدم رعایت این مهلت منجر به فوریه کشیدن بازار در کشورهای عضو اتحادیه اروپا می‌شود.

دفتر مقررات دارویی آمریکا (FDA) 510(k) برای کابل‌های الکتروکاردیوگرام در بازار آمریکا

فرآیند ارسال 510(k) برای لوازم جانبی الکتروکاردیوگرام

اگر شرکت‌ها بخواهند کابل‌های الکتروکاردیوگرام خود را در آمریکا به بازار عرضه کنند، ابتدا باید فرآیند اطلاع‌رسانی قبل از بازار (510(k) را طی کنند. این کلیه فرآیند تأیید شامل تهیه و تکمیل کوهی از مدارک باشد. آن‌ها باید مدارک ایمنی الکتریکی را ارائه دهند، داده‌های سازگاری مواد تماسی با پوست بدن را فراهم کنند و اطمینان حاصل کنند که سیگنال‌ها در شرایط واقعی استفاده پزشکی بدون تداخل باقی بمانند. بر اساس گفته افراد مرکز ممتاز بهداشت دیجیتال FDA، تولیدکنندگان هوشمند از قبل با نهادهای نظارتی صحبت می‌کنند و قبل از ارسال هرگونه مدرکی با آن‌ها در ارتباط هستند. این جلسات اولیه به شناسایی نوع آزمایش‌هایی کمک می‌کند که واقعاً نیازهای آژانس را برآورده کند و از انجام آزمایش‌های بی‌ربط در آینده جلوگیری شود.

ارائه هم‌ارزی عمده برای کابل‌های الکتروکاردیوگرام

برای اینکه یک ارسال 510(k) موفقیت‌آمیز باشد، شرکت‌ها باید نشان دهند که کابل جدید الکتروکاردیوگرافی (ECG) آن‌ها در واقع همانند یک محصول مشابه که قبلاً در بازار وجود داشته و مجوز لازم را دریافت کرده است. در هنگام تهیه این ارسال‌ها، سازندگان معمولاً به مواردی مانند مواد مورد استفاده در ساخت این کابل‌ها توجه می‌کنند - چیزهایی مثل نقره یا کلرید نقره که اغلب برای الکترودها استفاده می‌شود. همچنین آن‌ها کارایی کابل‌ها را از نظر مقاومت الکتریکی و توانایی کاهش تداخل‌های پس‌زمینه بررسی می‌کنند. با توجه به روندهای اخیر، حدود 83 درصد از لوازم جانبی الکتروکاردیوگرافی که سال گذشته مجوز لازم را دریافت کرده‌اند، به دستگاه‌های موجود با کانکتورها و تقویت‌کننده‌های مشابه ارجاع داده‌اند. این امر منطقی است، چرا که تطبیق این اجزا به این معنی است که تمامی اجزا به خوبی با هم کار می‌کنند و مشکلاتی را در هنگام استفاده واقعی ایجاد نمی‌کنند.

زمان‌بندی بازبینی FDA و برنامه‌ریزی استراتژیک برای ارسال مدارک

زمان متوسط بررسی 510(k) توسط FDA برای دستگاه‌های کلاس II در سال 2023 به 112 روز کاهش یافت، هرچند که ارسال‌های پیچیده ممکن است نیازمند چندین چرخه بررسی باشند. تولیدکنندگان باید 9 تا 12 ماه برای آزمون، تهیه مدارک و تعامل با آژانس اختصاص دهند. مسیرهای بررسی اولویت‌داری برای کابل‌های طراحی‌شده برای کاربردهای نوین پایش مانند تله‌متری قلبی همراه وجود دارد.

کنترل‌های خاص و استانداردهای عملکرد برای سیم‌های الکتروکاردیوگرام (ECG)

کابل‌های ECG باید مطابق با 21 CFR 870.2340 باشند که الزامات زیر را ایجاب می‌کند:

این کنترل‌ها عملکرد پایه‌ای را تضمین می‌کنند در حالی که امکان نوآوری در زمینه‌هایی مانند طراحی سیم‌های ECG بی‌سیم را فراهم می‌کنند.

ISO 13485 و MDSAP: مدیریت کیفیت برای دسترسی به بازارهای جهانی

گواهی ISO 13485:2016 به عنوان پایه سیستم کیفیت دستگاه‌های ECG

دریافت گواهی ISO 13485:2016 در اصل برای هر کسی که کابل‌های ECG تولید می‌کند و می‌خواهد کنترل کیفیت مناسب را در تمام مراحل، از طراحی تا تولید و حتی پس از ورود محصولات به بازار، حفظ کند، ضروری است. خبر خوب این است که این استاندارد خاص به خوبی با مقررات سیستم مدیریت کیفیت FDA (QMSR) همراهی می‌کند. برای شرکت‌هایی که می‌خواهند در آمریکا و کشورهای دیگر در سراسر جهان فروش داشته باشند، این موضوع به این معناست که نیازی نیست از طریق مراحل اضافی زیادی عبور کنند. بر اساس برخی داده‌های اخیر از سال 2023، حدود چهار پنجم تولیدکنندگان تجهیزات پزشکی پس از رعایت راهنمایی‌های ISO 13485، مجوزهای خود را سریع‌تر دریافت کردند. و جالب اینجاست که کسانی که به طور خاص روی لوازم جانبی ECG کار می‌کردند، در زمان بازرسی‌ها حدود 30 درصد کمتر با مشکلاتی نسبت به قبل مواجه شدند.

ادغام ISO 13485 با الزامات نظارتی منطقه‌ای

ورود موفق به بازار جهانی مستلزم نقشه برداری الزامات ISO 13485 به چارچوب های منطقه ای مانند MDR اتحادیه اروپا و FDA 21 CFR Part 820 است. برای کابل های EKG، این ادغام تضمین می کند:

• مدیریت ریسک منسجم در سراسر فرآیند انتخاب مواد و استریلیزه
• ردیابی از مواد اولیه تا محصولات نهایی
• مدارک استاندارد شده برای پرونده‌های فنی

گواهی MDSAP و نقش آن در تسهیل تأییدیه‌های جهانی

برنامه یکپارچه بازرسی دستگاه‌های پزشکی (MDSAP) به تولیدکنندگان کابل ECG این امکان را می‌دهد تا با یک بازرسی واحد، الزامات نظارتی پنج بازار اصلی را برآورده کنند. شرکت‌کنندگان گزارش می‌دهند که نسبت به تأییدیه‌های خاص کشوری، 40 درصد سریع‌تر به بازار رساندن محصول را با MDSAP تجربه کرده‌اند، و گزارش‌های بازرسی MDSAP اکنون توسط FDA، سلامت کانادا و سازمان دارویی استرالیا (TGA) پذیرفته می‌شوند.

کشورهایی که گزارش‌های MDSAP را برای ارائه درخواست‌های نظارتی کابل ECG می‌پذیرند

بیش از 15 منطقه مقرراتی، از جمله سازمان دارویی ژاپن (PMDA) و سازمان دارویی برزیل (ANVISA)، مقررات MDSAP را برای سیم‌های ECG می‌پذیرند. این سازگاری متقابل هزینه‌های آزمایش مجدد را به طور میانگین 220 هزار دلار در هر ورود به بازار کاهش می‌دهد، در حالی که انطباق با استانداردهای زیست‌سازگاری ISO 10993 برای تماس طولانی‌مدت با پوست حفظ می‌شود.

آزمایش زیست‌سازگاری و ایمنی برای سیم‌های الکتروکاردیوگرام (ECG)

نیازمندی‌های زیست‌سازگاری مطابق استاندارد ISO 10993 برای قطعات ECG در تماس با پوست

کابل‌های ECG که در محیط‌های پزشکی استفاده می‌شوند باید الزامات ISO 10993-1:2018 را داشته باشند که در واقع معیار جهانی برای اطمینان از این موضوع است که تجهیزات پزشکی به بافت‌های زنده آسیب نمی‌زنند. در مورد قطعاتی که در تماس مستقیم با پوست بیمار قرار می‌گیرند مانند پد الکترودهای کوچک و مواد چسبنده، شرکت‌ها باید با انجام آزمایش‌هایی که به مسائلی مانند سمیت سلولی، واکنش‌های آلرژیک و تحریک پوستی می‌پردازند ثابت کنند محصولاتشان مشکلی ایجاد نمی‌کنند. متخصصان این حوزه اشاره می‌کنند که بر اساس یک تحلیل اخیر در سال 2023 از نحوه رعایت استانداردهای ایمنی توسط دستگاه‌های پزشکی مربوط به قلب، در حدود 9 از هر 10 مورد رد شدن درخواست توسط نهادهای نظارتی به دلیل این بوده که تولیدکنندگان مواد خود را به درستی مشخص نکرده‌اند. نکته دیگری که در مورد قطعات تماسی با پوست در سیستم‌های ECG وجود دارد این است که در واقع نوع آزمایش‌های مورد نیاز برای آن‌ها بسته به مدت زمان تماسشان با بدن در حین استفاده متفاوت است.

• تماس محدود (<24 ساعت/روز): سمیت سلولی و تحریک پوستی
• تماس طولانی‌مدت (≥24 ساعت): ارزیابی‌های اضافی حساسیت و سمیت سیستمیک

ارزیابی ایمنی ماده و مدت تماس با پوست

ایمنی مواد به طور مستقیم با زمان تماس همبستگی دارد. FDA کابل‌های ECG را در دسته‌ی دستگاه‌های تماس سطحی (دسته B) , قرار داده است که الزامات زیر را می‌طلبد:

1. شناسایی شیمیایی تمام پلیمرها/پوشش‌ها
2. ارزیابی ریسک مواد قابل استخراج
3. اعتبارسنجی بالینی برای مدت زمان مورد نظر استفاده

برای سیم‌های ECG قابل استفاده مجدد، انجام آزمون‌های پیری شتابانه که 500+ چرخه اتصال را شبیه‌سازی می‌کنند، الزامی است تا تخریب ماده ارزیابی شود.

سمیت سلولی و ارزیابی توکسیکولوژیکی در ارائه‌های نظارتی

تمام ارسال‌های مربوط به کابل ECG باید شامل نتایج آزمون سمیت سلولی مطابق با استاندارد ISO 10993-5 با استفاده از کشت سلول‌های پستانداران باشد. یک بازرسی در سال 2022 نشان داد که 34٪ از تأخیرهای 510(k) به دلیل ارزیابی‌های ناقص از نظر خطرات سمی رخ داده است. ارزیابی‌های کلیدی شامل:

• پتانسیل ایجاد حساسیت : آزمون حداکثر‌سازی در گوساله هندی
• گift کلی حاد : مدل‌های موش برای تحلیل عصاره
• ژنوتoksیسیته : آزمون Ames برای ترکیبات موتاژن

سازندگان باید این آزمون‌ها را در مراحل اولیه توسعه انجام دهند، زیرا 70٪ از تأخیرهای پروژه در فازهای نهایی تأیید سازگاری زیستی رخ می‌دهد.

بخش سؤالات متداول در مورد انطباق مقرراتی کابل‌های ECG

مقررات EU MDR برای کابل‌های ECG چیست؟

EU MDR (مقررات دستگاه‌های پزشکی) 2017/745 الزامات دقیقی را برای مستندات فنی، ارزیابی‌های بالینی، مدیریت ریسک و نظارت پس از بازار را برای کابل‌های ECG در بازار اروپا تعیین می‌کند. این مقررات در ماه مه 2021 جایگزین دستورالعمل قبلی دستگاه‌های پزشکی (MDD) شد.

سازمان غذا و دارو (FDA) کابل‌های الکتروکاردیوگرام (ECG) را چگونه طبقه‌بندی می‌کند؟

در ایالات متحده، سازمان FDA کابل‌های ECG را به عنوان دستگاه‌های دسته II طبقه‌بندی می‌کند. سازندگان باید معادل بودن اساسی دستگاه‌های خود را با دستگاه‌های موجود از طریق فرآیند اطلاع‌رسانی قبل از بازار (510(k) نشان دهند و همچنین انطباق با الزامات ایمنی الکتریکی و انتقال سیگنال را تضمین کنند.

ISO 13485 چیست و چرا برای سازندگان کابل ECG اهمیت دارد؟

ISO 13485:2016 یک استاندارد سیستم مدیریت کیفیت است که کیفیت یکنواخت محصولات و انطباق با مقررات را در طول فرآیند تولید تضمین می‌کند. این استاندارد با مقررات سیستم مدیریت کیفیت FDA هم‌راستا است و می‌تواند باعث تسریع در تصویب‌ها و کاهش مشکلات حین بازرسی برای سازندگان کابل ECG شود.

گواهی MDSAP چه فوایدی برای تولیدکنندگان کابل ECG دارد؟

برنامه حسابرسی واحد دستگاه‌های پزشکی (MDSAP) به سازندگان کابل ECG این امکان را می‌دهد تا با یک حسابرسی واحد، الزامات نظارتی خود را در پنج بازار اصلی برآورده کنند و زمان ورود به بازار را نسبت به تصویب‌های اختصاصی کشوری تقریباً ۴۰٪ کاهش دهند.

برای کابل‌های الکتروکاردیوگرام چه آزمون‌های سازگاری زیستی لازم است؟

کابل‌های ECG باید الزامات ISO 10993-1:2018 را برای سازگاری زیستی رعایت کنند، از جمله آزمون‌های مربوط به سمیت سلولی، حساسیت و تحریک پوستی، به ویژه برای قطعاتی که با پوست تماس طولانی دارند.